อยุธยา ฉบับ One.Day Trip ..วัดท่าการ้อง-ตลาดน้ำคลองสระบัว -ตลาดน้ำอโยธยา
มาทำบุญครบรอบวันเกิด..อีกปีแระ อายุ อานาม ก็ 25 ขวบปีได้ เมื่อ สิบฟ่าปีที่แล้ววงง.. งง ล่ะสิ.. ตกลงอี จขบ. มันอายุเท่าไหร่กันฟร่ะ ??
อิฉันเองก็ ยัง มึน มึน อยู่กะไอ้ตัวเลขที่จะเพิ่มขึ้นทุกวัน ทุกวัน แต่ อายุสมองนี่ ลดน้อย ถอยลง ทุกปี ทุกปี
ครบรอบวันคุณแม่เจ็บปวดทั้งที...ถือโอกาสมาไหว้พระ ทำบุญ ที่วัดท่าการ้อง อยุธยา
แล้วก็แวะมาเที่ยว ตลาดน้ำคลองสระบัว - ตลาดน้ำอโยธยา:
:
เอ..ไม่ช่ายสิ ..แวะไปไหว้พระ แล้วมาเที่ยว คลองสระบัว หุ หุ
ถ้าไม่ใช่ คนบาปนี่ ..พูดม่ะด้ายอย่างเชิดหน้า ชูตาขนาดนี้ คริ คริ
vvvvvvvvvvv
vvvvvvvvvv
vvv
...มาถึงตลาดน้ำคลองสระบัวแล้ววว
ป้ายส้ม เด่นชัด ปักให้เห็นตลอดทาง (หากใครสนใจไปเที่ยวตลาดน้ำคลองสระบัว รับรองไม่หลง)
มีป้ายบอกที่ฝากรถหลายจุด ... จอดรถเสร็จ ก็เดินตามเส้นทางไม้ไผ่ ร่มรื่น...สวยงาม
แม่ค้าสองคนนี้... ถือปาทังก้าาา มาด้วยย..
ปาทังก้า..นี่เป็น แสน็คสุดโปรด...ของอิฉันเลย
เห็นข้างทางเป็นไม่ด้าย ต้องจอดซื้อทุกครั้งไป... แถวสระแก้ว-โรงเกลือ ขายอยู่ถ้วยละ 20 บาท
3 ถ้วย 50 บาท..
อืม...แม่ค้าสองคนนี้ ขายตัวละ 20 บาท (แพ๊ง แพง)
"น้องคะ พี่ไม่เอาหรอก มันกินม่ะด้าย พี่ให้ตังส์กินหนม 20 บาท ไปแบ่งกันนะ"
"แบ่งไม่ได้ค่ะ.. ของใครของมัน พี่ช่วยซื้อหน่อยคนละตัว หรือสองตัวก็ได้" ---แป่ววว !
เจอไปขนาดนี้...เห็นที..จะเมินเฉยเสียมิด้ายยย
จ้าาา ... เอาก็ได้จ้าาา สองตัวแล้วกัน ..
---ได้กระจายรายได้ ช่วยชุมชน..ไป 40 บาท
แถ่น แถน แถ้นนนน...... กินไม่ได้ แต่ช่วยชาติได้ค่ะ
เข้ามาถึงด้านใน เสียค่าบัตรเข้าชม ท่านละ 50 บาท (ฟรี softdirk)
รอบการแสดงในแต่ละวัน...มีการแสดงไม่ซ้ำเรื่อง
หาอะไร.. จริงจัง แต่ กินเล่นได้ดีก่า.. หุ หุ
อันนี้...กินไม่ได้ ..แต่ เล่นได้
อันนี้ เอาแขวนเล่น ๆ
อันนี้ เอาไว้หนีบเล่น ๆ แต่ เจ็บจริงนะคะ !
ของเล่น ๆ ดูน่าสะสมมากค่ะ เพลิดเพลิน ..
และแล้ว.... เราก็มาเจอะ ของที่จริงจัง...แต่กินเล่นได้ ...
ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน...ภาชนะมาในรูปแบบ..เข่งปลาทู..กู้โลกร้อน..
อันนี้...ไม่ได้หิวจนตา พล่ามัวหรอกอ่ะ
อิฉัน..ลองทำภาพ set นี้ แนว ๆ pastel ดูค่ะ ...ภาพจะออกซีด ๆ ขมุกขมัว ...ดูฟุ้ง ๆ เล็กน้อย...
ว่าแต่...คนดูจะรำคาญตาป่ะเนี่ย...?
ระหว่างรอชมการแสดง...ก็ชมบัวกันไปก่อนนะคะ
รอจนแมงปอบินมา.....แชะ !
ดูสิ...พี่กลุ่มนี้ เหมือนแกมี วิทยายุทธ เหยียบบนผิวน้ำได้...
เห็นอย่างนี้...น้ำลึกนะคะ อย่าประมาท !
vvvvvvvv
vvvvv
vvv
ดู..น้องคนนี้สิ.. ลอยไม่ขึ้นเลยอ่ะ .. คริ คริ
และแล้ว...การแสดงกลางน้ำพร้อมขับเสภาแห่งแรกและแห่งเดียว ก็ เริ่มขึ้น (ลอกโปรชัวร์มาเด๊ะ เด๊ะ)
ชื่อเรื่อง "ลิลิตพระลอ..ตอน พระลอตามไก่"
คำเตือน ++ : โปรดใช้วิจารณานในการอ่าน เด็กและเยาวชนมิควรอ่านตามลำพัง..
ไก่ไรหว่า...รำได้สวยและงามม๊ากกก
พระลอ---- "ว้าววว ไก่..ไปจับมาต้มยำไก่บ้านดีก่า..."
พระเพื่อน พระแพง---- "ไก่จ๋า...ไปหลอกล่อพระลอมาหาพวกฉันนะจ๊ะ "
พระเพื่อน กะ พระแพง พระธิดาสองสาวคู่ดูโอ้..ที่ต้องพระทัย หรือเรียกภาษาชาวบ้านว่า ถูกใจพระลอ
ในรูปร่างหน้าตาหล่อเหลายิ่งนัก จึงออกอุบายใช้ไก่ผีของปู่เจ้าสมิงพราย ไปล่อพระลอให้ตามมาถึงเมือง.. ???
เอ..ได้กลิ่นอะไร ตุ ตุ อ่ะ ???
...ไม่เสียแรง ที่อุตส่าห์ตามไก่...มา..
เห็นหน้าพระธิดาสองพระองค์ ก็หายเหนื่อย งามขนาดด ?
บรรยายไป บรรยายมา หาสาระไม่ได้..ชักจะไปกันใหญ่..
อิฉัน...ขออันเชิญ..อากู๋ มาค้นหาสืบเสาะ ข้อมุลเสริมปัญญากันดีกว่า ...ว่า ลิลิตพระลอ ตอนพระลอตามไก่นั้นนน
แท้จริงแล้วมีเรื่องราวอย่างไร...??
ลิลิตพระลอ เป็นวรรณคดีที่ได้รับยกย่องจากวรรณคดีสโมสร ให้เป็นยอดแห่ง ลิลิต เมื่อ พ.ศ. 2459 แต่งขึ้นอย่างประณีต งดงาม มีความไพเราะของถ้อยคำ และเต็มไปด้วยสุนทรียศาสตร์ พรรณนาเรื่องด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย ใช้กวีโวหารอย่างยอดเยี่ยม ในการบรรยายเนื้อเรื่อง ที่มีฉากอย่างมากมาย หลากหลายอารมณ์ โดยมีแก่นเรื่องแบบรักโศก หรือโศกนาฏกรรม และแฝงแง่คิดถึงสัจธรรมของชีวิต ลิลิตพระลอยังเคยถูกวิจารณ์อย่างเผ็ดร้อนจากนักวรรณคดีบางกลุ่ม เนื่องจากเชื่อว่าเป็นวรรณกรรมที่มอมเมาทางโลกีย์
ทั้งเรื่องผู้แต่งและปีที่แต่ง ไม่ปรากฏหลักการหรือข้อความระบุที่ชัดเจน แต่อาจอาศัยเนื้อเรื่องที่ระบุถึงสงครามระหว่างไทยและเชียงใหม่มาเป็นจุดอ้างอิง ซึ่งเดิมนั้นเชื่อว่าน่าจะแต่งขึ้นในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (พ.ศ. 2199-2231)แต่ไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจน และเป็นที่ถกเถียงกันมาจวบจนปัจจุบัน นักจารณ์วรรณคดีส่วนใหญ่ลงความเห็นว่า ลิลิตพระลอแต่งขึ้นในสมัยอยุธยาแน่ แต่ยังมีบางท่านเสนอเวลาที่ใหม่กว่านั้น ว่าน่าจะแต่งขึ้นในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ แต่ยังมีผู้คล้อยตามไม่มากนัก
เรื่องย่อ :
เนื่องจากเมืองเหนือสองเมืองเป็นศัตรูคู่อริไม่ถูกกัน กษัตริย์เมืองสรวงพระองค์หนึ่งทรงพระนามว่า พระลอ พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีพระสิริวรกายงดงามหล่อเหลายิ่ง จนเป็นที่ปรากฏของหญิงทั้งหลาย และยังมีเมืองอีกเมืองหนึ่งชื่อว่า เมืองสรอง เมืองนี้ปกครองโดยกษัตริย์พิชัยพิษณุกร
กษัตริย์พิชัยพิษณุกรทีพระราชธิดาอยู่ 2 พระองค์ พระองค์พี่ พระนมาว่าพระเพื่อน พระองค์น้องพระนามว่า พระแพง พระราชธิดาทั้งสองพระองค์ทรงต้องพระทัยในพระลอยิ่งนัก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยเห็น นางรื่นกับนางโรย สองพระพี่เลี้ยงรู้ความจริง ด้วยความสงสารจึงทูลอาสาเข้าช่วยเหลือให้สมกับพระประสงค์ ส่งคนไปสีซอให้พระลอฟัง เป็นการพรรณนาความงามของพระเพื่อนกับพระแพง ไปหาหญิงแม่มดให้ช่วยทำเสน่ห์ แต่แม่มดปฏิเสธเพราะมนตร์เสน่ห์ของตนหมดฤทธ์ขลังเสียแล้ว แม่มดจึงพาไปหาปู่เจ้าสมิงพราย ปู่เจ้าสมิงพรายให้ความช่วยเหลือ จนพระลอต้องเสด็จมาเองสรอง
พระลอต้องมนตร์เสน่ห์เข้าก็ทรงเกิดความอยากทอดพระเนตรดูพระเพื่อนกับพระแพงขึ้นมาทันที จึงอำลาพระนางบุญเหลือพระราชมารดา และพระนางลักษณวดีพระมเหสี เสด็จโดยด่วยไปยังเมืองสรองพร้อมด้วยนายแก้วนายขวัญสองพระพี่เลี้ยง
เมื่อเสด็จถึงแม่น้ำกาหลง พระลอก็ทรงเสี่ยงน้ำ ปรากฏเป็นลางร้ายไม่ต้องำพระทัยเลย แต่ก็ต้องเสด็จต่อไป เพราะต้องมนตร์เสน่ห์ของเจ้าปู่สมิงพรายเข้าแล้ว ปรากฏมีไก่ผีของเจ้าปู่สมิงพรายคอยวิ่งล่อพระลอ กับพระพี่เลี้ยงให้ต้องไปจนถึงเมืองสรองจนได้ เมื่อไปถึงสวนหลวง นางรื่นกับนางโรยออกมาที่สวนหลวงก็ทราบข่าวว่าพระลอเสด็จมาถึงแล้ว จึงออกอุบายที่สำคัญคือ ให้พระเพื่อนและพระแพงเสด็จออกไปพบพระลอ จากนั้นก็พาพระลอเข้าไปอยู่ในตำหนักพระเพื่อนพระแพง ส่วนนายแก้วให้อยู่กับนางรื่น นายขวัญให้อยู่กับนางโรย ทุกอย่างลงตัวหมด
เวลาล่วงเลยไปถึงครึ่งเดือน กษัตริย์พิชัยพิษณุกรจึงทรงทราบเมื่อเสด็จมาพระตำหนักพระราชธิดา ทรงเห็นพระลอแล้วก็สงสาร ทรงเมตตารับสั่งให้จัดพิธีอภิเษกสมรสให้ แต่พระเจ้าย่าของพระเพื่อนพระแพง ไม่ทรงชอบพระลอจึงทรงขัดขวางทุกวิถีทาง ทรงอ้างรับสั่งของกษัตริย์พิชัยพิษณุกรว่าให้ทรงสั่งจับพระลอ ทหารจึงพากันจับพระลอไว้ ฝ่ายพระเพื่อนพระแพง และพระพี่เลี้ยงของทั้งสองฝ่ายรวม 4 คนก็ได้ช่วยขัดขวางจนถงที่สุด จนสิ้นพระชนม์และสิ้นชีวิตกันทั้งหมด กษัตริย์พิชัยพิษณุกร เมื่อทรงทราบเรื่องราวก็ทรงให้มีรับสั่งให้จับพระเจ้าย่าและพรรคพวกประหารชีวิตเสียให้ตายตกไปตามกัน เพราะทรงพระพิโรธยิ่งนัก
จากนั้นกษัตริย์พิชัยพษณุกรได้โปรดให้จัดพิธีพระศพอย่างยิ่งใหญ่ นางบุญเหลือพระราชมารดาของพระลอส่งฑูตมาร่วมงานพระ
ศพกษัตริย์(คือพระลอ พระเอน และพระแพง) แล้วทรงขอแบ่งพระอัฐิธาตุไปส่วนหนึ่งตั้งแต่นั้นมา เมืองสรองและเมืองสรวงก็มีสัมพันธไมตรีที่ดีต่อกัน
ขอขอบคุณแหล่งที่มา : http://www.panyathai.or.th/wiki/index.php/ลิลิตพระลอ
อ่านเนื่อเรื่องย่อ ก็พอจะทราบว่า นี่ถึงตอนที่ "พระเจ้าย่าของพระเพื่อนพระแพง ไม่ทรงชอบพระลอจึงทรงขัดขวางทุกวิถีทาง ทรงอ้างรับสั่งของกษัตริย์พิชัยพิษณุกรว่าให้ทรงสั่งจับพระลอ ทหารจึงพากันจับพระลอไว้.... "
พระลอ..ยอมให้จับ โดยละม่อม ซะที่ไหน ดูสิ !
1 : 1
ภาพนี้เด็ดดดด !
2 รุม 1
ว๊าย...พี่คนเดิม เค้าโดนอีกแระ !
นี่..มัวแต่ลีลากันอยู่ได้.. เอา เอ็ม79 เอ๊ย !. เอาลูกธนูไปกิน
ฉากนี้ ...พระลอโดนยิงซะแล้ว แต่ยังไม่ตาย ต้องมีบทเรียกน้ำตา ร่ำไห้ กันเสียก่อน
เป็นการแสดงกลางน้ำที่สวยงาม ... และขับเสภาได้ไพเราะมาก
ต้องขอปรบมือให้นักแสดงทุกคน... โดยเฉพาะพี่ด้านหลัง...(แกคงยังมึนอยู่..แกทุ่มเท และทุ่มทุนจริง ๆ )
มีทั้งโดนถีบ ตีลังกา หงายหลัง
และทุกท่านแสดงได้สวยงาม สมจริง ยอดเยี่ยม !!!
การแสดงกลางน้ำพร้อมการขับเสภาที่ตลาดน้ำคลองสระบัว มี ทุกวัน เสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์
เปิดเวลา : 10.00 น.-17.30 น.
รอบการแสดงไม่ซ้ำวันละ 5 รอบ : 10:00 น., 12:00 น., 13.30 น. , 15:00 น., และ 16:30 น.
ค่าเข้าชม : ผู้ใหญ่ 50 บาท เด็กโต 25 บาท เด็กเล็กฟรี
เรื่องที่จัดแสดง : มโนราห์, ไกรทอง , พระลอ , สังข์ทอง, กากี , จันทโครพ, นางสิบสอง ,ปลาบู่ทอง และเรื่องล่าสุด พระอภัยมณี ตอน "หนีนางยักษ์ สู่เกาะแก้วพิศดาร"
:
:
ละครก็จบไปแล้วนิ ????
ตาแว่น ..ลงไปแอ็คท่า...
"รับนักแสดงเพิ่มมั๊ยคร้าบบ ?"
"ท่าจับปลาบู่ของผม พอไหวป่ะคับ"
มี acting ..ด้วยอ่ะ ??? ทำไปด๊ายยย ไม่อายเด็ก..
ก่อนกลับ...แวะมาให้อาหารเจ้าทุย.. เขางาม
น้อยทุย ..หล่อไม่แพ้ ...พ่อเลยนะเนี่ย ^^
น้องห่านคู่นี้...อวบน่าหม่ำ เอ๊ย น่ารักดี
บัวที่นี่... น่าจะอร่อยกว่า หญ้านะ...
เห็นน้องทุยแช่น้ำ แล้ว...น่าอิจฉา หุ หุ
ดอกบัวเยอะ และสวย จริงๆ สมกับคำว่า "คลองสระบัว..."
แวะมาไหว้พระอยุธยา แล้ว...อย่าลืมมาเที่ยว "ตลาดน้ำคลองสระบัว" กันนะคะ อิ ๆ
แล้วตามมาช้อป กิน เที่ยวต่อ ที่ตลาดน้ำอโยธยา เอ็นทรี่หน้านะคร้าาาา...
บทความแนะนำ
